- śpiewać śpiew·ać
- -am, -asz; pf za-
vt/vi[piosenkę] to sing
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
śpiewać śpiew·ać
Look at other dictionaries:
chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
chór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. chórze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół śpiewaków wykonujących wspólnie wokalne utwory lub części dzieł muzycznych; także grupa aktorów zespołowo i jednocześnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
a capella — [wym. a kapella] ndm muz. «wykonujący utwory polifonicznej muzyki wokalnej bez udziału instrumentów; wykonany, przeznaczony do wykonania bez udziału instrumentów; rzadziej w funkcji przysłówka: wielogłosowo, bez akompaniamentu» Styl a capella.… … Słownik języka polskiego
słowik — m III, DB. a, N. słowikkiem; lm M. i «Luscinia, ptak z rodziny drozdów, wędrowny, zimujący w Afryce, odznaczający się pięknym głosem o dużej skali tonów; występuje w kilku gatunkach, z których dwa: słowik szary i słowik rdzawy są najlepszymi… … Słownik języka polskiego
śpiewak — m III, DB. a, N. śpiewakkiem 1. lm M. śpiewakacy, DB. ów «artysta wykonujący utwory sztuki wokalnej, uprawiający śpiew zawodowo; także: człowiek umiejący śpiewać» Śpiewak estradowy, kabaretowy, operetkowy, operowy. Śpiewak uliczny. 2. lm MB. i… … Słownik języka polskiego
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
intonować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, intonowaćnuję, intonowaćnuje, intonowaćany {{/stl 8}}– zaintonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} poddawać właściwy ton w zbiorowym śpiewie; rozpoczynać pojedynczo śpiew zbiorowy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
solo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n, ndm a. III, lm D. sol {{/stl 8}}{{stl 7}} partia, występ solisty; utwór lub jego część wykonywane przez jednego wykonawcę lub jeden instrument, głos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Solo skrzypcowe. Solo gitarowe. Solo na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
