śpiewać śpiew·ać

śpiewać śpiew·ać
-am, -asz; pf za-
vt/vi
[piosenkę] to sing

Nowy słownik polsko-angielski. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… …   Słownik języka polskiego

  • głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

  • chór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. chórze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół śpiewaków wykonujących wspólnie wokalne utwory lub części dzieł muzycznych; także grupa aktorów zespołowo i jednocześnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • a capella — [wym. a kapella] ndm muz. «wykonujący utwory polifonicznej muzyki wokalnej bez udziału instrumentów; wykonany, przeznaczony do wykonania bez udziału instrumentów; rzadziej w funkcji przysłówka: wielogłosowo, bez akompaniamentu» Styl a capella.… …   Słownik języka polskiego

  • słowik — m III, DB. a, N. słowikkiem; lm M. i «Luscinia, ptak z rodziny drozdów, wędrowny, zimujący w Afryce, odznaczający się pięknym głosem o dużej skali tonów; występuje w kilku gatunkach, z których dwa: słowik szary i słowik rdzawy są najlepszymi… …   Słownik języka polskiego

  • śpiewak — m III, DB. a, N. śpiewakkiem 1. lm M. śpiewakacy, DB. ów «artysta wykonujący utwory sztuki wokalnej, uprawiający śpiew zawodowo; także: człowiek umiejący śpiewać» Śpiewak estradowy, kabaretowy, operetkowy, operowy. Śpiewak uliczny. 2. lm MB. i… …   Słownik języka polskiego

  • urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… …   Słownik języka polskiego

  • intonować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, intonowaćnuję, intonowaćnuje, intonowaćany {{/stl 8}}– zaintonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} poddawać właściwy ton w zbiorowym śpiewie; rozpoczynać pojedynczo śpiew zbiorowy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • solo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n, ndm a. III, lm D. sol {{/stl 8}}{{stl 7}} partia, występ solisty; utwór lub jego część wykonywane przez jednego wykonawcę lub jeden instrument, głos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Solo skrzypcowe. Solo gitarowe. Solo na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”